Wees gerust, dit gaat niet over Dan Brown, al zal menigeen reeds krampen hebben van het reikhalzend uitzien naar zijn nieuwste, Inferno. Met Angel en Demons (2000), beter bekend als Het Bernini Mysterie, begon het grote succes met als (voorlopig) hoogtepunt The Da Vinci Code (2003).
Nee, de engelen en duivels (demonen) maken deel uit van ónze Apocriefen, die wegens plaatsgebrek geen verblijfplaats in de Atlas hebben gekregen. Vanwege hun omvang zullen ze in delen - als een soort feuilleton - bij tijd en wijle onder de aandacht gebracht worden.
The Da Vinci Code werpt een opmerkelijk licht op Het Laatste Avondmaal, zoals ons dat is overgeleverd via het Nieuwe Testament. Het is zonder meer een spannend boek waarin (vermeende) feiten en fictie op tamelijk geloofwaardige wijze met elkaar vermengd worden. Da Vinci Code slaat op het fresco van Leonardo da Vinci in Milaan, waar zowaar Maria Magdalena heimelijk als apostel staat afgebeeld. Voor degene die zich afvraagt hoe dat mogelijk is, verwijzen we graag naar dit boek van Dan Brown. Degenen die meer geïnteresseerd zijn in de (kunst)historische context met voldoende aandacht voor mooie anekdotes en andere weetjes, kunnen terecht bij de Canadese schrijver en kunstcriticus Ross King. Evenals zijn Koepel van Brunelleschi, De hemel van de paus (over Michelangelo en de Sixtijnse kapel)en De omwenteling van Parijs (over de impressionisten) is zijn Leonardo en het laatste avondmaal een absolute aanrader.
